Cztery strony inspiracji

Jeśli wierzyć astrologicznym mądrościom, jestem podobno klasycznym przykładem zodiakalnych bliźniąt, o skomplikowanej, co najmniej dwoistej naturze. Choć traktuję tego typu rewelacje z dużym przymrużeniem oka, to chyba jednak jest w nich jakieś ziarnko prawdy.

Lubię ruch i zmiany, ale szybko mnie męczą i z radością wracam do bezpiecznej stabilizacji. Upodobania estetyczne także miewam rozmaite. Inspiracji, również w sposobie ubierania się, szukam w różnych stronach i kulturach świata. Nie tylko w Afryce i w Azji.

Bardzo chętnie rozglądam się też po rodzimym europejskim „podwórku”. Przykładem chociażby dzisiejszy zestaw. Od chwili kupienia, ta sukienka nieodmiennie kojarzy mi się z tradycyjnymi ludowymi haftami.

Naszyjnik to zastygła w metalu kompozycja, dość zgrabnie naśladująca tradycyjną technikę zwaną soutache, czyli sztukę łączenia kolorowych jedwabnych sznurków. Przez wieki używano jej głównie do ozdabiania ubrań. Na pomysł, by twórczo wykorzystać ją w jubilerstwie i połączyć sznurki z kamieniami, koralikami itp., podobno jako pierwsza wpadła izraelska projektantka biżuterii Dori Csengeri.

Natomiast chusta przywodzi na myśl kwiatowe motywy ze starych angielskich obić i tapet z epoki wiktoriańskiej. A do tego jednak szczypta Afryki, czyli turban i warkoczyki. Całość wyszła więc dość eklektycznie. Odrobinę staroświecko, co nieco romantycznie, trochę etno i folkowo. Po mojemu, czyli tak, jak lubię najbardziej.

maksi sukienka /Vero Moda/, sweterek – lumpeks
chusta/szal, pierścionek – Ganga
naszyjnik – Diva, %
kolczyki -Six

Podobne wpisy